Χωρίς ...

Παιδικες αναμνησεις ...

"Automat" by Edward Hopper

July 22, 1882 – May 15, 1967

Σ' αποθύμησα

Έληξες
Κι ήταν νωρίς…
Δεν πρόλαβα τα λόγια σου
Να σκαλώσω στους τοίχους
Δεν πρόλαβα τα χαμόγελά σου
Να καρφώσω στο ταβάνι
Δεν πρόλαβα δίχτυ
Να πλέξω με τα δάκρυά σου
Να παγιδέψω την ανάμνηση
Δεν πρόλαβα το θυμό σου
Να στήσω φύλακα στην πόρτα

Έληξες 

Κι ήταν νωρίς… 

Δεν πρόλαβα το γέλιο σου 

Να φυλάξω σαν το παλιό κρασί 

Και να μεθάω 

Κάθε που σ’ αποθυμώ.

Aννυ Κουτροκόη

Από τη συλλογή : Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995) 

Το φυλαχτό ...

Tωρα που θα φυγεις - Γιωργος Νταλαρας

Προσκληση (Ευχολογιο)

Θα πάρω τώρα του αστεριού τον δρόμο.
Προφήτης δεν υπήρξα
μήτε και μάγος των καιρών.
Οι χούφτες μου γεμάτες πανικό
τρεμουλιάζουν στο καταχείμωνο
και η καρδιά μου σε αρρυθμία
κερδίζει ανάσες ζωής απ΄τον θάνατο.
Βλέπω γύρω μου σκυφτές σκιές
να πέφτουν η μια πάνω στην άλλη
αναζητώντας διαφυγή.
Παντού σκοτάδι και το νερό λιγοστό.
Μίκρυναν οι ομορφιές
μα οι νύχτες μεγαλώνουν.
Με κινήσεις κυκλωτικές
τυλίγουν τον ιστό τους
όλο και πιο σφιχτά
όλο και πιο στέρεα.

Απόψε,
θέλω να σου πω
πως σ΄ αγαπώ.
Να ξέρεις πως σε νοιάζομαι.
Για σένα το κάνω και για μένα.
Θα πάρω τώρα του αστεριού τον δρόμο.
Θα ΄ρθεις;

Η ξενιτειά σου - Γιωργος Νταλαρας

Λίλιαν Μπουράνη

Καταιγιδα ...

Πισω απ' τις λεξεις - Χ.Αλεξιου, Α.Βαρδης

Ναυάγιο

Έβγαλα την εικόνα σου απ’ το μυαλό μου
και την κρέμασα στον τοίχο της ψυχής μου.
Κατά τη μετακόμιση εφθάρθηκες λιγάκι,
γέμισε η εικόνα σου αίματα και θραύσματα ο νους μου.
Ο τοίχος άδειος και μουντός,
όλο ρωγμές χαλάσματα.
Μα αντέχει ακόμη να σε συγκρατεί.
Το κοράκι πάντα χάνεται στο μελανό της νύχτας.
Η βροχή που ορμά από τις τρύπες της σκεπής
- θυμάσαι πόσο κόπιασες να με σκεπάσεις; -
σε αλλοιώνει.
Τα δάκρυα επίσης.

Μετά την καταιγίδα βγαίνω έξω.

Ψάχνω το άρωμά σου στο χώμα το νωπό,

στα γιασεμιά, ενίοτε στις ανεμώνες.

Αφού συνέχεια ναυαγείς σε θάλασσες φθοράς,

ας έχω μόνον αυτό.

Νικος Τσουκαλας

Forever and ever ...

Quando L' Amore Diventa Poesia

Demis Roussos 
(15/6/1946 - 25/1/2015)

Illusions ...

S' il faut mourir un jour - D. Roussos

Un coeur qui bat pour toi - D. Roussos

Φως ...

Λεξεις σφαλιστες
στυγνες λεπιδες
και οι φρασεις
...ευαγγέλια
Τρυφερά

Για σενα - Λιζετα Καλημερη

Αργείς !!! ...

Καθε που νοιωθω μοναξια - Πυξ Λαξ

Γλυκιά μου Άνοιξη....πόσο αργείς!

Κι ενώ Ηθική και Αξίες καταποντίζονται,
θορυβώδη χαμόγελα περιφέρονται,
τα πλήθη χειροκροτούν Ασυναίσθητα,
και οι Εντιμότατοι Άρχοντες,
μέσα από τα γυάλινα καταφύγια τους,
σκορπούν αφειδώς Υποσχέσεις,
και σκαρώνουν Νόστιμες αλλ' Ανούσιες ελεγείες....
Οι χαρές,
φωταγωγούνται στις Άδειες Πλατείες
από λαμπιόνια σβηστά,
την ώρα που οι Αλήθειες φιμώνονται Βάναυσα,
και οι Ελπίδες,
κλειδωμένες στα συρτάρια της Απόγνωσης,
ελπίζουν.....Ανέλπιδες!!
Τα Όνειρα,
σε πρόωρη συνταξιοδότηση και Αυτά,
σαν κιτρινόφυλλα αίολα στους πέντε Αγέρηδες,
ψάχνουν κάποια ρωγμή απ' τα κλειστά παραθύρια,
μήπως και κάποιο ξέμπαρκο ηλιαχτίδι,
ζεστάνει την Παγωμένη Ανυπαρξία τους.....

Και η ζωή,

τραβάει τον δικό της Γολγοθά,

μέσα από Συνθηκολογήσεις Παράνομες

και Συμμαχίες Ανίερες!!

Ω, Γλυκιά μου Άνοιξη....πόσο πολύ αργείς!!!

Λουκας Νικολαϊδης

Σε θελω εδω ... (Vivo per lei)

Ως τα χαραματα - Ελευθερια Αρβανιτακη

Αν αντεχεις ...*

«Με θυμάμαι»:
«Και η θάλασσα δύστροπη κυρά.
Μα είναι αδύνατον
να μη σ’ αγαπήσει όπως εγώ…»

Ακριβέ μου

Καμιά γραφή δεν το έγραψε ακόμα
καμιά μουσική
ούτε ρυθμός
ούτε ο αδυσώπητος
θηριώδης χρόνος
δεν συναντήθηκε μαζί σου…

Ακριβέ μου!

Ούτε οι δρόμοι
σε αντάμωσαν ποτέ αληθινά!
Γλαρό μου κύμα - πάλευκο!

Τριαντάφυλλό μου!

Όσο κι αν έψαξα
στα εωθινά ηλιοστάσια
στις νεκρές φούγκες
στα ακροθαλάσσια
για σένα
ποτέ
κανείς δεν μου τραγούδησε.

Ούτε μια θύελλα

δεν έφερε τον ήχο της φωνής σου.

Αγαπημένε!

Η εποχη των ανεμων - Χρηστος Θηβαιος

Να πεις του χρόνου

πως ατρόμητη αφεντεύω.

Αυτοεξόριστη της προσμονής σου.

Ακριβέ μου!

Το δωρο - Χρηστος Θηβαιος

Mινα Παπανικολαου

(«ΜΙΑ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ», 

εκδόσεις ΛΕΞΙΤΥΠΟΝ,  2014)

( * : "Αν αντεχεις το δωρο που κρατας..."

στιχοι: Χρηστος Θηβαιος )

Αντεχεις ;;; ...

Στιγμες ...κατ-άλληλες

Επι ματαίω...

Γιαννης Τολιας

Στενος κυκλος - Νικος Πιτλογλου

Αμφιβολες μερες - Μ.Φωτιου, Μαν.Χατζημανωλης

...Βγάζοντας το παλτό του για να το κρεμάσει, πρόσεξε στην αριστερή γωνία της ντουλάπας, ακουμπισμένο πάνω σε ένα πάκο με παλιά περιοδικά, εκείνο το μπουκάλι με το δεκαοκτάρι ουίσκι που του είχαν κάνει δώρο πριν από αρκετά χρόνια σε μια γιορτή. Αν και δεν ήταν η μάρκα που προτιμούσε, τα δεκαοκτώ έτη το είχαν ανεβάσει πολύ στην εκτίμησή του. Το είχε λοιπόν από τότε φυλαγμένο στο ντουλάπι του για να το ανοίξει την "κατάλληλη στιγμή".

Πόσους χειμώνες είχε περάσει εκείνο το μπουκάλι μέσα στην ντουλάπα να σκονίζεται σφραγισμένο κι από πάνω του να μπαινοβγαίνουν πουκάμισα και παλτά, περιμένοντας εκείνη την κατάλληλη στιγμή. Μα κάθε φορά που ερχόταν μια τέτοια στιγμή, το άνοιγμα του μπουκαλιού αναβαλλόταν για την επόμενη "πιο" κατάλληλη στιγμή που θα προέκυπτε.

Χωρίς δεύτερη σκέψη, κατευθύνθηκε προς την κουζίνα για να βρει το ανοιχτήρι, αναλογιζόμενος με πικρία όλες εκείνες τις υποψήφιες στιγμές που το άνοιγμα του μπουκαλιού είχε θυσιαστεί στο βωμό μιας μάταιης προσμονής για την απόλυτα κατάλληλη στιγμή - πόσο πιο χαρούμενες ήταν όλες εκείνες οι στιγμές που είχαν κριθεί τελικά ακατάλληλες...

(Γιαννης Χριστοδουλου)

Αρμενιστες ...

[...]  3.

Αυτή η θάλασσα, ανάμεσα στο πλαίσιο
του φεγγίτη, την έχω μανταλώσει
έχω μια φέτα απ την ουσία της αιχμάλωτη
δάγκωσα το νερό της οργισμένο
σάρκα γυναίκας ανοιχτός πόθος πανιά που ταξιδεύουν
το σώμα της χορεύει στο φεγγαρόφωτο

Δεν είμαι φυλακισμένος ελευθερία μου είναι το κελί

απ’ όπου βλέπω το άπειρο να φλέγεται

ανάμεσα απ τα σίδερα της λογικής

μέσα στο κλουβί της σχεδίασα ένα αηδόνι

στη μελωδία του ηχοτρέμει ο κόσμος

τα διώνυμα δεν τον ηρεμούν

φορές η σοβαρότητα με σκίζει

σαν πρόχειρη σελίδα για τον κάδο.

[...]

"Λυρωδός" (απόσπασμα)

Και η θαλασσα ίδια ... - Α.Λιαρου, Ε.Τσεσμελη

ποιηση : Γιωργος Ποταμιτης

28-2-2014

[...] σβησμένες έχουν τις μορφές

απ’ το «κορώνα γράμματα»

που πάντα παίζουν τις ζωές

οι λέξεις με τις έξεις.

(Driving with Reverse ...)

Αν εισαι ψεμα ...

...κρυψου μεσ' τ'αγαπημενα.

Μεγάλο γράμμα

Αγάπη αγάπη
μόνο η πάχνη του πρώτου άστρου –
άσε να σου μιλήσω.
Αγάπη δε σε φοβάμαι πια.
Σ’ αγαπώ.
Άσε ν’ ακουστεί η φωνή μου
πάνω απ’ τις κορφές των δέντρων
πέρα απ’ τους οριζόντιους καπνούς των πλοίων.

Δεν ξερω αληθεια ... - Λαυρεντης Μαχαιριτσας

Causa

Κάθε μέρα που ξημερώνει
μισώ τη μέρα
που μ’ εμποδίζει
να σε σκέφτομαι.

Τιτος Πατρικιος

Ανθολογία

εκδοσεις : ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

("Αν εισαι ψεμα, κρυψου μεσ' τ' αγαπημενα...", στιχοι : Γιαννης Μαυρος

cd : "Μια τρυπα στο νερο...κυριε Μανο" )

Leave me ...

Ασε με εμένα - Χρηστος Θηβαιος

...

Άσε με μένα

είναι γραφτό .

Άσε με μένα,

σε ξένο χώμα θα θαφτώ.

Silenzio ...

Ελενη Μαυρογονάτου

Silenzio d'amuri - Σοφια Μαυρογενιδου