Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014

Απ...αγγελία


Περασμα - Σ. Θεοδωριδου, Αλκ. Ιωαννιδης

φωτο: Δ. Ζ.
Μεταφράζοντας ...

Επειδή με τη δική μου γλώσσα
δεν μπορώ να σ’ αγγίξω
μεταγλωττίζω το πάθος μου.
Δεν μπορώ να σε μεταλάβω
και σε μετουσιώνω,
δεν μπορώ να σε ξεντύσω
έτσι σε ντύνω μ’ αλλόφωνη φαντασία.
Στα φτερά σου από κάτω
δεν μπορώ να κουρνιάσω
γι’ αυτό γύρω σου πετάω
και του λεξικού σου γυρνάω τις σελίδες.
Πώς απογυμνώνεσαι θέλω να μάθω
πώς ξανοίγεσαι



γι’ αυτό μες στις γραμμές σου
ψάχνω συνήθειες

τα φρούτα π’ αγαπάς
μυρουδιές που προτιμάς
κορίτσια που ξεφυλλίζεις.
Τα σημάδια σου ποτέ μου δεν θα δω γυμνά
εργάζομαι λοιπόν σκληρά πάνω στα επίθετα σου
για να τ’ απαγγείλω σ’ αλλόθρησκη λαλιά.

Πάλιωσε όμως η δική μου ιστορία
κανένα ράφι δεν στολίζει ο τόμος μου
και τώρα εσένα φαντάζομαι με δέρμα σπάνιο
ολόδετο σε ξένη βιβλιοθήκη.
Επειδή δεν έπρεπε ποτέ
ν’ αφεθώ στην ασυδοσία της νοσταλγίας
και να γράψω αυτό το ποίημα
τον γκρίζο ουρανό διαβάζω
σε ηλιόλουστη μετάφραση.

Κατερινα Αγγελάκη-Ρουκ
(Ροδος, 2002)

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Μεσο-πόλεμος ...


Κάθε που 'ρχεται Σαββατο - Μαριαλένα Γιανναρου




Ψυχοστασία
(απόσπασμα)

[...] Ζωή- χωρίς ποτέ να ζούμε.

Έλα λοιπόν κι απόψε, ας πάμε
να χορέψουμε ή να σκοτωθούμε.
Τι μπέρδεμα η ζωή μας, τι ιστορία…
- Σάμπως να υπάρχει πια Ιστορία
δική σου ή άλλη… Τι σκαλίζεις
τα σπλάχνα του ραδιοφώνου;
Ήμασταν θάλασσα κι έχουμε γίνει
σάπια βροχή και τιποτένια.
Ξύσε το λούστρο των νυχιών σου,
το ρίμελ, το make up και μίλησέ μου.
-Είμαστε μεσοπόλεμος σου λέω,
ανίατα μεσοπόλεμος… Ας πάμε
λοιπόν κι απόψε, ας πάμε πάλι κάπου
να χορέψουμε ή να σκοτωθούμε…”

Βύρων Λεοντάρης



Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014

Δεν ηρθες ...


Μαρμαρωσε η θαλασσα - Τζενη Βανου


Ενα ποιημα της Καιτης Κ. για τον Ακο Δ. :

Κάλεσμα

Δεν άκουσα απόψε τη φωνή σου
και η σιωπή σου
μ’ αφήνει στο σκοτάδι μοναχή.
Δεν ήλθες στης αγάπης μου το μήνυμα
και μίκρυνα
και γίνηκα σταγόνα απ’ τη βροχή.

Φθινόπωρο και είσαι μακριά μου
και απ’ τα όνειρά μου
εχάθηκε η ελπίδα και το φως.
Μαράθηκαν στο βάζο τα λουλούδια
και τα τραγούδια
τα καίει ο πόνος και ο καϋμός.

Που είναι τα μάτια σου;
Που είναι το γέλιο σου;
Που είναι το βλέμμα εκείνο το ζεστό;
Ζητώ μια λέξη,
η καρδιά ν’ αντέξει.
Δοσ’ μου το χέρι σου μονάχα να πιαστώ.





45αρι του 1967
στιχοι: Ακος Δασκαλοπουλος
μουσικη: Μιμης Πλεσσας




Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

in the name of the ...Lord


Αλιμονο - Κλειω Δεναρδου


Μαθαίνοντας τη λύπη

Έχει και η λύπη αίσθημα αυτοσυντήρησης
-τι νόμιζες;-
Ανέκαθεν διασώζεται από βέβαιο πνιγμό,
στης πληγής τον πάτο διαπεραιώνεται.

Μη της κουνάς λοιπόν το δάχτυλο
γιατί σε μετρονόμους νουθεσίας δεν υπακούει
και τους φραγμούς τους υπόψη της δεν τους λαμβάνει'
με δικό της διαπασών ορίζει τις εκτάσεις, κουρδίζει τον χρόνο.

Την ένταση στους φθόγγους της σφαγμένης φωνής
την ώρα του μεγάλου λυγμού
παράγει το καρφί που σκουριάζει στο λαιμό της.


στιχοι: Ακος Δασκαλοπουλος
μουσικη: Μιμης Πλεσσας





Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

Συμ-φωνιες ...


Ποτέ δεν θα μαθεις - Κωστας Χατζης







Τα ευφωνικά

Προσθέσαμε στο τέλος
Και κείνα τα σύμφωνα τα ευφωνικά
Παρέμεινεν όμως η χασμωδία
Και η ζωή μας παραπαίει
Αναποφάσιστη ακόμη

Αν τραγικού είναι μίμησις
Ή πέρα για πέρα τραγωδία

Χριστίνας Καραντώνη
(συλλογή "Πάθη συμφώνων", Οι εκδόσεις των φίλων, 2014)