Forgive me

for ...

Σ ε  θ υ μ ά μ α ι  σ α ν  π ό λ η

Σε θυμάμαι σαν πόλη, σα να υπήρξε μια χώρα με πρωτεύουσα εσένα. Για να ξεφύγω από σένα έπαιρνα τα όρη και τα βουνά, και τριγυρνούσα τις Κυριακές στα προάστια. Σε θυμάμαι με κήπους κι ανάκτορα, με δικαστήρια και θέατρα, τώρα που πλήττω μες τα μικρά χωριά και το χορτάρι ψηλώνει. 

Νικη Ρεβεκκα Παπαγεωργιου

Juan Gris: The Musician's Table, 1926

Χρωματα - Μαρια Φωτιου

Τ ο   δ έ ν τ ρ ο

Επειδή ήταν πολύ αγαπημένοι ─όλη μέρα μπορούσαν να λέν' σαχλαμάρες─ χωρίς να πέφτουν απ' τα κλαριά του πανύψηλου εκείνου δέντρου, όπου είχαν ανεβεί για να 'ναι μόνοι, ανάμεσα στους ωραίους καρπούς που ακίνητοι άκουγαν, με μιαν αμείωτη και συγκινημένη σοβαρότητα. Ύστερα έπαψαν ν' αγαπιούνται, πιάσαν μιαν ατέλειωτη σοβαρή κουβέντα. Τότε, το δέντρο τους τίναξε κάτω μαζί με τους άλλους ανθρώπους. Αυτό το δέντρο δεν αστειεύεται, οι καρποί του είναι είρωνες κι αυστηροί, έχουν, εξάλλου, ειδικευτεί στη μετάφραση. (Ν.Ρ. Παπαγεωργιου)

Καπως ετσι ...

Θα σου μιλω ... - Γ. Νταλαρας

Μονογραμμα

(Ο.Ελυτης, αποσπασμα)

... Κλαίω, πως αλλιώς, αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι
κλαίω για τα χρόνια που έρχονται χωρίς εμάς
και τραγουδάω για τα άλλα που πέρασαν, εάν είναι αλήθεια.

Για τα «πίστεψέ με» και τα «μη.»

Μια στον αέρα μια στη μουσική,

εάν αυτά είναι αλήθεια τραγουδάω

κλαίω για το σώμα πού άγγιξα και είδα τον κόσμο.

Νά μαδάω γιασεμιά κι έχω τη δύναμη

Αποκοιμισμένη, νά φυσώ νά σέ πηγαίνω

Μές από φεγγαρά περάσματα καί κρυφές τής θάλασσας στοές

Πάντα εσύ τ’ αστεράκι καί πάντα εγώ το σκοτεινό πλεούμενο
Πάντα εσύ το λιμάνι κι εγώ το φανάρι το δεξιά
Τό βρεγμένο μουράγιο καί η λάμψη επάνω στά κουπιά ...

... Έτσι μιλώ γιά σένα καί γιά μένα

Επειδή σ’ αγαπώ καί στήν αγάπη ξέρω

Νά μπαίνω σάν Πανσέληνος

Από παντού ...

Οσα τραγουδια σου 'γραψα - Γ. Κοτσιρας                           Τι τραγουδι να σου πω - Γ. Κοτσιρας

Δεν χωραν σ' ενα τραγουδι - Δ. Μητροπανος

ολα... γυρω μου, αν ψαξεις

ειναι φθινοπωρινα

Ολα ...αλλιως *

Στις παρυφες τ' ουρανου ... ,

Με μάτια σβηστα ...

και  μιαν Αναμνηση ...

Τρελο παιδι ο ερωτας ... ,

  Σαλτο μορταλε ... , στο κενο.

(ερμηνεια : Μαρινος Καρβελας)

* [...]  Αν το καράβι μας έφτανε φωταγωγημένο στο λιμάνι που είχαμε διαλέξει... 

Αν στην προβλήτα μάς περίμεναν, με ανθοδέσμες ...  όλοι αυτοί που αγαπήσαμε... 

Αν δεν είχαμε μπερδέψει τα σημεία του ορίζοντα...  [...]

"Αν ηταν ολα αλλιως", Αλκυονη Παπαδακη

Ν.Α. ...βλεμμα

Τα ξωτικα - Λιζετα Καλημερη

υπόθεση βεληνεκούς

Διέχυσα τη μελαγχολία μου
σε μια μολότωφ που δε μπορούσα να πετάξω
Η περιαρθρίτιδα βλέπεις
δεν θα επέτρεπε παρά μια βολή
με ελάχιστο βεληνεκές εμπρός μου
πράγμα που θα ενέτασσε την πράξη
στις αυτοκτονίες
Κι αυτό, θα τροφοδοτούσε με τη σειρά του
όσα κατά βάθος επιθυμούσα να κάψω
Έτσι, αρκέστηκα να την αφήσω σε μέρος
που να βρεθεί από σένα
Κι όταν μ' αυτή έπαιξες τον ήρωα που τιμωρεί
κρυφογέλαγα ευχαριστημένη
έστω κι αν
μαζί της πυρπολούσες κι εμένα.

Ασημίνα Λαμπράκου

από τη συλλογή "νοτιοανατολικό βλέμμα"

Ενδυμίων, 2014

Σαν γαλαζιο που ξεβαφει ...

21 / 7 / 1928

Θάλασσα

Όμως τα στήθια που τα ταράζει κάποιο

θανάσιμο πάθος δεν θα γαληνέψουν.

30/10/1896 - 21/7/1928

[...] Σα γλάρος μαυροφτέρουγος πετά η ψυχή μου, σμίγει

με την ψυχούλα του νερού

και τήνε πάει ο άνεμος και τήνε πάει το κύμα

κι είναι παιχνίδι του καιρού [...]

***Η μόνη μου αγαπη ...
***Κ.Κ.

Ο Δρομος - Ζαχ. Καρουνης

Caress ...

Στιγμες - Δ. Γαλανη

Χαδι

Μ’ ένα απλό ταξίδι της παλάμης σου

στο πρόσωπό μου

πως μπορείς και λειαίνεις τα σκληρά ερωτηματικά μου!

Πως τα στρογγυλεύεις…

Μ’ ένα απλό ταξίδι της παλάμης σου

στο πρόσωπό μου

πέφτουν οι λεπίδες μια μια σαν σταγόνες αίμα

στο πάτωμα…

Χωρίς αυτό το ταξίδι

Θα’χες φουρτούνα στ’ ανοιχτά

Κι’ εγώ

μια άγκυρα βαριά ψυχή

σ’ ένα μυαλό καράβι…

Νονη Σταματελου

Ερχεσαι και φευγεις - Τανια Τσανακλιδου

Ονειρο που φευγει - Μαρια Δημητριαδη

***Ψιθυρισματα

Pre-Paid Poison ...

Υδροχοος - Ν. Παπαζογλου

To δηλητηριο

Το κρασί ντύνει και την πιο άθλια τρώγλη με λαμπρή πολυτέλεια,
Τη μεταμορφώνει σε χρυσό παλάτι
Με τις χρυσές, τις πορφυρές, λάμψεις του
Που μοιάζουν ήλιο που δύει στην ομίχλη.

Το όπιο μεταμορφώνει το απέραντο,
Μεγαλώνει το αέναο,
Μακραίνει τον καιρό,
Επιμηκύνει τον καιρό,
Βαθαίνει τη λαγνεία,
Και τις σκοτεινές,
Τις ερεβώδεις ηδονές,
Οδηγεί την ψυχή πέρα απ' τα σύνορα.

Όμως όλα τούτα είναι χλωμά
Μπροστά στο δηλητήριο που κυλά από τα μάτια σου

 Σταλα σταλα - Ν. Παπαζογλου

-τα πράσινά σου μάτια λίμνες
Και μέσα τους ριγεί η ψυχή μου και ταράζεται
Οι σκέψεις μου ορυμαγδός κι υψώνεται πάνω από τις πικρές αβύσσους.

Όμως όλα τούτα είναι χλωμά μπροστά στο θαύμα το υπέροχο
Του σάλιου σου που με σπαράζει
Που ρίχνει στη λήθη την ψυχή μου
Στον ίλιγγο την παρασύρει δίχως τύψεις
Κι άπνοη τήνε σέρνει

Στην όχθη του θανάτου.

Charles Baudelaire

δισκος : " Χαρατσι ", (1984)

πληρωμενο    ... Χθες βραδυ (Ν.Παπαζογλου)

*** PrePaid

Innocent ...

Καλότυχοι εκείνοι που δεν γνώρισαν τον εαυτό τους

ανδρείοι εκείνοι που αποσιώπησαν την αθωότητα τους

μα ευλογημένοι αυτοί που τα δώσανε όλα κι ύστερα κοίταξαν

έν' άστρο σαν την μόνη ανταπόδοση.

Τασος Λειβαδίτης

Gülümcan - Ahu Sağlam

Hüznün Kolları - Ahu Sağlam

... "τα ενθυμια της κολασης"

Παραθυρα - Δαφνη Λεμπερου

σαν κρεμασμένα από τον ουρανό
στην παγωμένη ερημιά του δρόμου
προβάλλουν σκόρπια εκεί ψηλά
και μες στη νύχτα εκπέμπουν
ένα χάδι απρόσιτο

για λίγο στέκεται με θαμπωμένα μάτια
ο οδοιπόρος που αγάπησε
αυτό το ξένο φως
από το χτες τόσο παράξενα οικείο
και τώρα τόσο μακρινό
όσο η άνοιξη ή ο έρωτας

μπορεί διστακτικά να φανταστεί
χείλη και μάτια να χαμογελάνε
χέρια ν' αγγίζουν απαλά
μπορεί σαν μουσική σχεδόν ν' ακούσει
λέξεις και φράσεις καθημερινές
να νιώσει μέσα στο σκοτάδι
ίσως κάποια ευτυχία

τα φωτεινά παράθυρα
σαν όνειρο ένας κόσμος μυστικός
για πάντα εκστατικός στη μνήμη

Τολης Νικηφορου

(από τη συλλογή: Φωτεινά παράθυρα, 2014)

Δε μιλας - Δαφνη Λεμπερου

Ζουμε κι οι δυό στην ιδια χωρα - Δαφνη Λεμπερου

... με τα ρολογια λαθος ωρα

Through ...

... moonlight

Nα 'τανε χθες - Γ. Κοτσιρας

Στιγμή

Πέρασα σήμερα σαν ελπίδα σου

αχνή, έστω και φευγαλέα

Μ' αντίκρισες σαν φως του ονείρου σου

έστω και με κλειστή την πόρτα τ' ουρανού

Πόση αγάπη φούντωσαν τα στήθη μου

για την θλίψη σου

την τόση ...

Μανωλης Μεσσήνης

Τιποτα - Γ. Κοτσιρας

Πως μπορω - Γ. Κοτσιρας

(στιχοι : Ελενη Ζιωγα

μουσικη : Αντωνης Μιτζελος

cd : "Φυλακας Αγγελος", 1999)

fullmoon: 12/7/'14

Pearls ...

Πάνω στα χέρια σου ακούμπησα πετράδι
μια μυρωδιά καλοκαιριού απ' τις ακτές
που τόσα χρόνια σαν μαΐστρος με ταράζει
όταν ψαρεύω στ' ανοιχτά κούφιες χαρές.

Λοιπόν το μόνο που μου μένει να σου δώσω

μια μυρωδιά καλοκαιριού απ' τις ακτές.

ήσουν παρένθεση που με έκανε να νιώσω

πως ό,τι φεύγει όλο γυρίζει από το χτες.

της ... Ευτυχιας (!)

Πηρα απ' τη νιοτη χρωματα - Β. Μοσχολιου
Εγω θα ζω με τ' ονειρο - Β. Μοσχολιου

Αλλοτινές μου εποχές
αλλοτινοί μου χρόνοι

...

Αχ και να ‘ρχόσαστε ξανά
αυτά τα κρύα δειλινά
που είν’ η καρδιά μου μόνη
τώρα που σουρουπώνει

Αγαπημένες μου φωνές
αγαπημένα χείλη

...

Αχ και να φέρνατε ξανά
στην ορφανή μου την καρδιά
μηνύματα τ’ Απρίλη
της μοναξιάς μου φίλοι

Αγαπημένες μου φωνές
Αγαπημένα χείλη

Ευτυχια Παπαγιαννοπουλου

" Η Γρια "

Των αστεριων το δρομο πηρες - Β. Μοσχολιου

Στης καρδιας σου το βυθο - Ηλιας Μακρης

( Στα βουνα δεν πανε οι πονοι ... Μ. Αγγελοπουλος )

Post Scriptum ...

Να με θυμηθεις - Πυξ Λαξ

Ποδηλατα διχως φρενα - Πυξ Λαξ

Υστερόγραφο

[...] Άκουσε,
αγαπώ τα πράσινα δέντρα
αγαπώ τα νερά σου
αγαπώ την ψυχή σου.
Γι΄αυτό βγαίνω τη νύχτα
να σε συναντήσω.
Κουβαλώ τα χαρακτηριστικά σου
παντού.

Οι άνθρωποι πρέπει να σε καταλαβαίνουν
όταν σηκώνουν το βλέμμα τους
και σ' ανασαίνουν βαθειά.

Αλλιώς,
είναι πράγματα περιττά
οι ποιήσεις
και τα αισθήματα.

Γ. Ξ. Στογιαννιδης
(απόσπασμα, 
"Ελληνική ανθολογία της Νέας Ποιήσεως".  ΑΓΚΥΡΑ,1974)

Πως σε μισω ... (Πυξ Λαξ)

γιατι δεν εισαι

αυτό που φαινεσαι ...

... ... ... 

Ενα κομμενο καλωδιο ...

Γελα ψυχη μου - Μελινα Κανα

"Η Ψυχή". Νικόλαος Γύζης, 1893

έγχρωμο σκίτσο

Βάδιζε σε δρόμο έρημο
ανάμεσα σε πόρτες
που άνοιγε κι έκλεινε
βαδίζοντας συνέχεια
ανάμεσα σε πόρτες
ανάμεσα σε πόρτες
όλες ίδιες.
Κάποιες άνοιγαν μόνες τους
καθώς πλησίαζε
κι έκλειναν πίσω του
σαν προσπερνούσε.
Για πόσο βάδιζε δεν γνώριζε
ώσπου έφτασε σε μια λίμνη τριαντάφυλλα
τότε έγινε νερό και χύθηκε ανάμεσα
είχα μια επιθυμία, είπε
μα τώρα πια δεν τη θυμάμαι.

Κι όταν δεν είχε άλλο να θυμάται πια
σώπασε.
Μόνο στην απόληξη του δεξιού χεριού
ένα κομμένο καλώδιο τηλεφώνου
έσταζε φωνές
σε ένα αυτοσχέδιο ποτηράκι από χαρτί.
Κρωξίματα γλάρων χύνονταν
στο σκοτεινό του χρόνου
οροπέδιο.

Έφη Καλογεροπουλου

(απο τη "Δεύτερη Νύχτα")

...Voices...

Βάδιζα σε δρόμο έρημο

ανάμεσα σε πόρτες

που άνοιγα κι έκλεινα

βαδίζοντας συνέχεια

ανάμεσα σε πόρτες

ανάμεσα σε πόρτες

όλες ίδιες...

είχα μια επιθυμία, είπα

μα τώρα πια δεν τη θυμάμαι.

Κι όταν δεν είχα άλλο να θυμάμαι πια

σώπασα.

Μόνο στην απόληξη του δεξιού χεριού

ένα κομμένο καλώδιο τηλεφώνου

έσταζε φωνές

ένα κομμένο καλώδιο έσταζε 

έσταζε, έσταζε φωνές

φωνές...

"κλικ".

I'm on my way - Mahalia Jackson

Sealed ...

Ατελής Προδοσία
(Κική Δημουλά)

"Το φιλί". Auguste Rodin

(λεπτομερεια)

Δε θυμάμαι αν φεύγοντας μου έδωσες
το σεσημασμένο φιλί.
Είπες μόνο φεύγω για λόγους αναψυχής
αφήνω ανοιχτή την πόρτα της προδοσίας
θα επιστρέψω εξολοκλήρου

αυτό ναι, το θυμάμαι καλά
κεντήθηκε με καυτή βελόνα
τατουάζ ανεξίτηλο στην παρειά μου.

Ξέρεις τι είναι προδοσία;
Η ανάγκη φυγής που κυριεύει
κάθε σώμα
καθηλωμένο στην ίδια κουραστική στάση
όπως είναι η στάση της πίστης
η στάση της αγάπης [...]

Ξέρεις ποιός είναι ο διαφημιστής
ο αντζέντης της προδοσίας;
Το προδοτικό φιλί. [...]
εκείνο είναι που
κόβει την ανάσα των θρήνων

Τα δικα μου μυστικα - Κατερινα Παπαδοπουλου

κι αν ανασαίνουν ακόμα οι δικοί μου
είναι γιατί θυμάμαι
ότι φεύγοντας άφησες μεν ανοιχτή
την πόρτα της προδοσίας
αλλά το προδοτικό φιλί της
δεν μου το έδωσες.

Να σε περιμένω να 'ρθεις - Κατερινα Παπαδοπουλου

Γράψε μου σε παρακαλώ
τη διεύθυνσή του.