όταν τα χείλια σου...
ανακαλύπτουν
τις αλλεπάλληλες επιφάνειες που σώρευσαν
οι καιροί.
Μα έπειτα δεν σου φτάνει.
Έπειτα θες να βρεις όλες τις μικρές φλέβες
καθώς απλώνονται κάτω απ' το δέρμα
να βρεις όλα τα τραγούδια που δεν ειπώθηκαν
όλες τις μνήμες που ταξίδεψαν
στα λεπτά μονόξυλα
των στιγμών.
Θέλουμε πιο πολλά
τα θέλαμε όλα.
Δεν γινόταν αλλιώς.
O,τι μας έφτανε χτες
για σήμερα ήταν λίγο.
O,τι μας γέμιζε χτες
ήθελε κι άλλο σήμερα να μη χαθεί.
να βρεις όλα τα τραγούδια που δεν ειπώθηκαν
όλες τις μνήμες που ταξίδεψαν
στα λεπτά μονόξυλα
των στιγμών.
Θέλουμε πιο πολλά
τα θέλαμε όλα.
Δεν γινόταν αλλιώς.
O,τι μας έφτανε χτες
για σήμερα ήταν λίγο.
O,τι μας γέμιζε χτες
ήθελε κι άλλο σήμερα να μη χαθεί.
Τ. Πατρίκιος
*
Ξάφνου εκεί κοντά στο μεσημέρι
σωπάσαν το τραγούδι τα πουλιά
δεν είχε καν μοσχομυρίσει καλοκαίρι
και το φθινόπωρο προσπέρασε γοργά.
Το νυχτολούλουδο μαράθηκε στη γλάστρα
κι έθαψε την καρδιά του ζωντανή
αυτό το βράδυ θά 'ρθει δίχως άστρα
στα σύννεφα η σελήνη θα κρυφτεί.
Χειμώνας ξανά...
Χειμώνας
μόνο ...Χειμώνας
(στις 4:17΄μ.μ.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου