Μη φευγεις ... πρασινη θαλασσα

Μη φυγεις

Μη φυγεις χωρις να με ρωτησεις
Ακουσε μια λεξη
κι υστερα αν θελεις φυγε
Μη φυγεις ετσι
ειναι πικρο
ειναι αδικο


Κοιτα μόνο το βλεμμα μου
κι υστερα αν θελεις φυγε
Μη φυγεις ετσι
ειναι σκληρο
Μεινε εστω λιγο
εστω μια στγμη
νιωσε τον αγερα μου
Μη φυγεις ετσι

Δημητρης Μπουραντας*
("Κραυγη σιωπης", Δεκεμβρης 2012)

Κόκκινος ήλιος η καρδιά μου

Τ' αγέρι θα 'ναι θαλασσί

Πράσινη θάλασσα η ματιά μου

Και τ' όνειρό μου θα 'σαι συ

(στιχοι-μουσικη: Μ.Φραγκουλης)

Χρωματα πηρα και καμβα - Μαριος Φραγκουλης

(* "Ολα σου τα 'μαθα, μα ξεχασα μια λεξη"

Δ. Μπουραντας, ΠΑΤΑΚΗΣ 2008)

Συντριβη ...

...
οι δικες τους φωνες
αλυσιδες βαρειες
κι η σιωπη σου
αρυτιδωτη

"Contrition": painting on wood by Kelley J Sullivan

Βαθυ ποταμι ο ερωτας - Παντελης Θαλασσινος







Αναθεμα σε - Γιαννης Κοτσιρας
Γραψε μου κατι - Δημητρης Μητροπανος

Οπως και νά 'χει ...

Νυχτα μαγικια - Μαρια Δημητριαδη

Ερωτικό

Ειδα όνειρο ήμουν μαζί σου πλάϊ στήν θάλασσα
ο ήλιος έλιωνε τόν κόσμο
κι εσύ γελούσες φέγγοντας τίς φλέβες μου
άπλωνα τό χέρι ετσιδά καί σ’άγγιζα
ηλεκτρισμένη
λάβα και μύρο χυνόμουν όλη κι έρρεα
πρός εσένα.
Μέ κοίταζες κι οἱ θάνατοί μου όλοι πέθαιναν
κι όλα τά πράγματα πού δέν μέ ξέραν
τραγουδούσαν τ’ όνομά μου
ριγούσα από τήν ηδονή της πεταλούδας πού φτερώνει

καί σκίζει τό κουκούλι της βγαίνοντας στων ανθών τό φως.

Κι όπως τά όνειρα δέν έχουν λογική
σέ πήρα σάν μωρό στήν αγκαλιά καί σέ κανάκεψα
τόσο γλυκά πού κουλουριάστηκες στά σωθικά μου
κι έγινα η ευτυχισμένη σου μητέρα.
Τώρα πατώ στά νύχια μήν ξυπνήσω
τήν απουσία σου
πουθενά δέν κοιτάζω μήν τυχόν καί φύγει
ο μαγεμένος ύπνος απ’ τά βλέφαρά μου
καί δω αδειανή, θανατωμένη τήν ζωή μου
καί παραλοΐσω.

Εισαι εδω μα και πουθενα - Παντελης Θαλασσινος

Μεταμόρφωση 

Αδέσποτη μνήμη

παρατημένο, πεταμένο γατί

στα τρίστρατα της λησμονιάς

Περνώντας σε περιμάζεψα

πονετικό

σε τάισα γάλα τρυφερότητας

κι εσύ θεριεύοντας μέσα στα χάδια μου

γίνηκες Τίγρη

και με ξέσκισες.

ποιηση : Λενα Παπα

Ενα φιλι για κεινον - Αρετη Κετιμε, Δημ. Μπασης

να (περι)μένει ...

Θαμπά ...

Lontano dagli occhi - Sergio Endrigo

 "Ιn the dream I painted the tree blue "
photo by Aini Tolonen

Επιστροφή

Χιλιάδες τρέχουν με ποδήλατα

μα λίγοι φτάνουνε στον ουρανό

και δεν πετούνε όλα τα πουλιά

απ' τη χαρά τους...

Στήνει τα βρόχια το κακό...

Όμως εγώ διέφυγα

μια μέρα βροχερή γλίστρησα απ' το καμιόνι

-ξέφυγα

χωρίς μουσαμά κέρδιζα

το δρόμο μιας νεροσυρμής στο δάσος.

Θυμόμουν τα λόγια τους:

"Πρόσεχε τους ανθρώπους

πόχουν τη θεωρία για περίστροφο,

κάθε π' αρχίζουν να μιλάνε - φεύγε!"

Κ' έτρεχα...

Τοίχο-τοίχο γυρνώ, τοίχο-τοίχο

σαν παλιός καπετάνιος

ξέρω και τι αέρα φυσά

κάθε που στρίβω το στενό σου.

Φύγ' απ' τα δέντρα!

Έρχομαι!

Γιαννης Πατίλης

("Αλλά τωρα προσέχτε",1973)

Io che amo solo te - Sergio Endrigo

Canzone per te - Mina

Σαν ένα σύννεφο……….

Όσο και να θέλω να μπω στην ψυχή σου  

θα φυσά εκείνο το αεράκι και θα τα κάνει όλα στάχτες 

Και εγώ ξανά από την αρχή να κάνω όνειρα για να ξανα’ρθω 

δεν με αφήνουν τα χέρια του ήλιου  

θέλει να με κάψει και να με στείλει 

σαν σύννεφο να σε δροσίσω 

θέλει κρυφά να βλέπει πως θα πέφτω σαν σταγόνες για χάρη σου  

μπροστά στα πόδια σου 

δάκρυα , σταγόνες θα γίνουν ένα για να σε ξανά νιώσω  

έστω και έτσι σαν βροχή να χάνομαι και να υποχωρώ στο χώμα 

Πάντα σαν βροχή θα έρχομαι στην επιφάνεια, να μπαίνω στην ψυχή σου... .

Aθ. Μαχμουκιώτης

Αμα δε νιωσεις τιποτα ...

Σε σκέφτομαι.

Έλκομαι. Κατασκηνώνω στο μεταίχμιο
Μαζί- Χώρια.
Αυτή η Σελήνη μας κατέστρεψε. 
Πάντα σε απόσταση ασφαλείας. 
Και πάντα να επηρεάζει καταλυτικά τις Ροές. 

Τόσος Έρωτας!

Τόση Απόσταση!

Τόσες ελλειπτικές τροχιές!

Τόση παλίρροια στα νερά, στο αίμα, στις κοίτες του Νου!

Όταν κλειδώνεσαι, πνίγομαι. Η Σελήνη γιγαντώνεται στο μικρό μου παράθυρο, γκρεμίζει μεσοτοιχίες ενδοιασμού και με καταπίνει. Ψιθυρίζει πως κρατά το αντικλείδι του κελιού σου. Πάντα την πιστεύω, η ΤρεΛή! Δέχομαι να φαγωθώ. Ίσως από απωθημένο παλιάς Πείνας. Είναι τόσο χλωμή, σαν αιώνες να 'χει να τραφεί από αιμοσφαίρια ερωτευμένου. Προσφέρομαι να γίνω το γεύμα της απόψε. Εξάλλου, Εσύ με νηστεύεις!... Δε θα με ψάξει η Πείνα σου.

Προσφέρομαι και στον λαιμό της ψάχνω το κλειδί.

[...]
Κακια Παυλιδου

Με τα φτερα του ερωτα - Μανωλης Λιδακης

(στιχοι : Ηλιας Κατσουλης)

νότια νοσταλγια, μόνο αυτο ...

Οι ερωτες δεν υπακουν - Ρ.Ελληνιδου, Τ.Πουλιος

Αυτό  (this)

Aκορεστος Απριλης, τα δεντρα στη σωστη θεση

Στη γδαρμενη τους θεση

Το στησιμο τους

Ορθιος δρομος

Οι περιοχες των κοκκινων κλαδιων τους

Πρασινες περιοχες βλασταριων (φουντωτα μαλλια)

Ποταμι, αυτο εκει

Ξαφνιασα μιαχηνα και συριξε.

Περπατω και περπατω με κρυα χερια.

Πισω στο σπιτι υπαρχει πολυ νοσταλγια,

Τιποτα να παρει τη νοσταλγια μακρια.

Κοιταζω πισω τη ζωη μου.

Πασχιζω να βρω αναλογιες

Δεν υπαρχουν καθολου.

Εχω ξανανιωσει λαχταρα για ανθρωπους,

Εχω αγαπησει ανθρωπους ξανα.

Οχι σαν αυτο.

Δεν ηταν αυτο.

Δωσ' μου ενα κοσμο, εχεις παρει τον κοσμο που ημουν.

Anne Carson

Κι αν τα ματια σου - Μαν. Λιδακης

(στιχοι: Ακος Δασκαλοπουλος)

4..., 14..., 24...

Xθες το βραδυ στ' ονειρο μου - Δημητρης Ζερβουδακης

Φεύγεις την ώρα ακριβώς που σε σκέφτομαι.
Αφήνεις πίσω το λιγοστό άρωμα της μνήμης σου
και τα δεσμά του μυαλού και του πόθου μου.
Φεύγεις, άρα υπάρχεις.
Έρχεσαι, όταν ζητάς να με υποτάξεις,
να παίξεις ανασύροντας τη φωνή μου
από τα έγκατα του ασύλληπτου.
Έρχεσαι, άρα σου ανήκω.
Ετσι φτιάχτηκε ο κόσμος για μας.
Άφηνέ με ν' αγγίζω την αύρα σου έστω
την άκρη απ' τη σκιά σου έστω
τη θέρμη στο μέρος που ακουμπούσες το χαρτί.
Ύστερα κοίταζέ με
να σου αφήνω λέξεις πάνω στο σεντόνι
να γίνομαι ποτάμι από σιωπές.

Γερνάμε μαζί αλλά

θα πεθάνω μόνο εγώ

αγάπη μου.

Γιάννης Ευθυμιάδης

Φυσηξε βοριας - Μαρθα Φριτζηλα

Ρωτα - Μαρθα Φριτζηλα

δακρυ που δε ροβολησε

ποτε του δε στερευει

αν δε φωλιασει στην καρδια

ο πονος δε 'μερευει
Βασιλισσα της λυπης - Κατερινα Σιαπαντα

Μμμμ ...

Ελα και κοψε με στα δυο - Γιαννης Κοτσιρας

Νυχτερινή Περίπολος

Στης νύχτας τους δρόμους

το όνειδος  έχει ξεμείνει

να φυλάει τα νώτα

του κόσμου που κοιμάται.

Νυχτερινή περίπολος

μη τυχόν κι αναδυθεί ο ήρωας

που με την εκκωφαντική σιωπή του

ξυπνήσει από το βαθύ ύπνο

τους αναιδείς, τους απεχθείς

και τις ωραίες κοιμώμενες.

Ζωή χαμένη στη λήθη.

Ελενη Ιωαννου

Καπου θα βρεθουμε - Γιαννης Κοτσιρας

Σ' αγαπαω - Γιαννης Κοτσιρας

Για να χανω ...

Στης θαλασσας τα κυματα - Ειρηνη Χαριδου

''Το πουλί που τραγουδάει μες στο κεφάλι μου
Κι όλο μου λέει πως σ’ αγαπώ
Κι όλο μου λέει πως μ’ αγαπάς
Με το ανυπόφορο ρεφρέν του
Θα το σκοτώσω αύριο το πρωί.''

Jacques Prevert

Εσενα - Θοδωρης Μερμηγκας

Παιχνιδι για να χανω - Αδεποτος, Καρρας, Στρατηγοπουλου

Λεξεις στη διαδρομη ...

Στην αγκαλια σου να κρυφτω - Σταυρος Σιολας

Μια τελευταία μόνο λέξη: τώρα που πέρασε πια η ζωή μου και τελειώνει δεν θα ήθελα να κρατήσω τίποτα, τίποτα δε θα πάρω λοιπόν μαζί μου φεύγοντας παρά μόνο την ανάμνηση εκείνου του μακρινού απογεύματος στην οδό Καρταχένα, εκείνης της μιας και μοναδικής στιγμής κατά την οποία με δάκρυα στα μάτια διασχίσαμε τους αιώνες ναι, για τη στιγμή εκείνη μιλώ που και οι δυο ψυχές μας φλεγόμενες γυμνώθηκαν μέχρι το θάνατο και αν τα γράφω τώρα όλα αυτά είναι γιατί ξέρω ότι ποτέ δεν θα ξαναγυρίσεις πια ούτε εσύ ούτε ό,τι μαζί σου χάθηκε και εμένα δεν μου απομένουν πια άλλες λέξεις για να μετρήσω τα χρόνια 

(Τα γαλαζια αλογα, Φραντς Μαρκ).

Τι φταις κι εσύ, αν δεν βρέθηκε κάποιος να σου έχει πει πως κι η αγάπη,

όταν γίνεται κραυγή, τρομάζει...

Αλκυόνη Παπαδάκη

στο 54ο...

Διοδια - Σταυρος Σιολας, Φωτεινη Βελεσιωτου

σταγονα ...

Η αγαπη σου τη νυχτα - Δημ. Μητροπανος

ειχε αποψε τ´ αρωμα σου η νυχτα

ολα σου τα οχι εχω συντροφια

και τη σιωπη σου

να ψιθυριζει

Αποψε χασαμε κι οι δυο - Δημ. Μητροπανος