Τρίτη 30 Απριλίου 2013

"εξαισιο σκηνικο" ...



Οι εποχές δεν νοιάζονται για την παρουσία μας.
Έχουν το δικό τους ρυθμό δημιουργίας.
Παγερά αδιαφορούν για τα συναισθήματα μας.

Η άνοιξη είναι ανερμήνευτη

Εμείς αυθαίρετα χρησιμοποιούμε το εξαίσιο σκηνικό της
για τα δικά μας, εφήμερα δράματα.

Πάντα θα είμαστε οι θεατές του οργασμού της.

Ανεπαρκείς των ημερών για να τον περιγράψουμε

Γ. Τολιας






Η αποφαση του χρόνου

Αν όμως υπήρξα ερωτευμένη και ανεπαρκής.
Αν μου είχε διαφύγει η σκηνή.
Και όπως ξέρομε δυο φορές δεν θα υπάρξει.
Αν σε είδα να τρέμεις στη φυγή.
Και σου είπα καλά κάνεις και φεύγεις.
Αν δεν σου είπα αυτά που θα έπρεπε να μου πεις.

Σε ρωτώ: δεν θα έπρεπε κι εσύ να τα ξέρεις;

Νανα Ησαϊα

Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

" What's the joke ... "

στιχοι     : Γιωργος Κλεφτογιωργος
μουσικη : Νικος Κυπουργος
δισκος    : "Μετωπικη", 2007

Φταις

Pearls on Black Silk
Των χεριών σου ακούω τις λέξεις λες κι είναι βροχές
Όπως θέλεις μπορείς να με παίξεις δεν έχω αντοχές
Με φιλάς, μου γελάς στα σκοτάδια και φεύγεις νωρίς
Τα φιλιά στο κορμί μου σημάδια δεν είδε κανείς

Φταις

Στο λαιμό μου οι φλέβες χορεύουν τρελές μουσικές
Οι βραδιές με φωτιές συνορεύουν, στις φλόγες με καις
Με τις ώρες που έχουν πετάξει αλλάζω εποχές
Των ματιών σου το μαύρο μετάξι τυλίγει το χθες

Φταις
Αγάπα με λίγο, πολύ δεν αντέχω
Tο στόμα σου μέλι τα χείλη μου βρέχω
Φταις
Αγάπα με λίγο, πολύ δεν αντέχω
Σηκώνω τα χέρια και πάνω σου πέφτω
Φταις  [...]









when cinema strove to be magical



Πέμπτη 25 Απριλίου 2013

" ηχος απομακρυνσεων "...


Με τις αισθησεις - Παντελης Θεοχαριδης


Προεόρτια επιθυμιών

Άνοιξη; λάθος κάνεις
δε γράφει τίποτα τέτοιο εδώ η διαταγή.
Μιλάει μόνο για δηλητηριώδη κάψουλα
κάτω από τη γλώσσα των επιθυμιών
για να μην πούν ονόματα [...]
Άνοιξη όχι. Απόδραση ξαφνιάσματος
από αφύλακτη θύρα δευτερολέπτου
όπως αποδρά η αστραπή [...]
Όχι ακριβώς έτσι. Κάτι πιο νευρικό [...]
Ούτε έτσι ακριβώς. Ανέμου αδιάκριτο
βλαστάρι υποχόνδρια πράσινο ανασκαλεύει
τα ληξιαρχικά μαλλιά μου να βρεί
από πότε εχω να γεννηθώ.
Από τότε.
Γύρω στο βράδυ και κάτι μέρες.
Είχε μάλιστα πανσέληνο η αμφιβολία. [...]
Ά, η αμφιβολία δεν ξέρεις;
Παντού χωράει αυτή.

Κική Δημουλά
(απο το : "Ηχος Απομακρυνσεων")







Τρίτη 23 Απριλίου 2013

ίδια μερα ...


Απο το απειρο σε σενα - Διαφανα Κρινα


Ισορροπία σε μια χιονοστιβάδα 
Και η συμπεριφορά της πέτρας
Ξεδιπλώνει σιωπηλά μονοπάτια
Στους εντολοδόχους της νύχτας
Το προβάδισμα είναι καημός
Σύμβαση χρόνου
Μικροί τροπικοί
Δεν θα μπορέσουν να καλύψουν την απόσταση
που μας χωρίζει
Ερήμωση
Το ψυχρό σύμπαν
Βρίσκεται στη σφυγμομέτρηση της φτώχειας
Και το αύριο
Το αύριο
Η ίδια μέρα πάντα ξημερώνει

της Μινας Ξηρογιαννη
(αναρτηθηκε απο : varelaki )





Τρίτη 16 Απριλίου 2013

Δι-αφάνεια ...








ΔΙΧΑΣΜΟΣ
(του Χριστόφορου)

Σαν το σκυλί που το διώχνουν με πέτρες
κι αυτό ξαναγυρίζει στην ίδια πόρτα
εκδίδομαι με το άλλο μου πρόσωπο
με το άλλο μου όνομα.

(Η ποίηση πλέον, φίλε, γίνεται επικίνδυνη
ανάκριση εξουσίας
που από πριν γνωρίζει τα συμβάντα.)

Συνεχώς να ταξιδεύω αμφίρροπος
ακίνητος να εξοστρακίζομαι
να συνωμοτώ
πάνω σε πράματα απλά
γιατί έξω διαβάζω νεκρώσιμα
κι από μέσα δοξολογάω αρχιπέλαγα
σα να μου λείπει ένα χέρι ή ένα πόδι
κι από το πλήθος προσπαθώ να το κρύψω.

Δύσκολο να καταλάβετε τις αγέρωχες λεύκες
δυσκολότερο να βρείτε την έξοδο
σε άγνωστο δίλημμα. 
(στιχοι : Μανος Ελευθεριου)
Θανασης Βενετης



Δευτέρα 15 Απριλίου 2013

Αντεχεις ;;; ...



dark  art
www. Tumblr.com






Να μου στείλεις το θρόισμα του ανέμου.

Το κύμα όταν ενώνεται με τον τραχύ βράχο.
Το σύμπαν που γονατίζει στον έρωτά μας.
Το άγριο ουρλιαχτό της αστραπής όταν πέφτει στο χώμα.
Το κλειστό όνειρο που ριγά όταν σου αποκρίνομαι.
Το φέγγος του κεριού, όταν γιγαντώνει την μοναξιά στον τοίχο.
Το χάδι της άμμου στην ερήμου που με κοιμίζει.

- Φέρε μου το Θεό, αν δεν μπορείς να μου φέρεις εσένα.


VENNIS MAK POETRY









Το ψεμα

Δεν
Αυτό δεν
Αυτό δεν είναι
Αυτό δεν είναι ανάμνηση
Αυτό δεν είναι ανάμνηση ηδονική
Αυτό δεν είναι ανάμνηση
Αυτό δεν είναι
Αυτό δεν
Δεν
                                                 Κ. Π.

Σάββατο 13 Απριλίου 2013

ΔικαιΩμα ...


[...]  Μόνο η νύχτα δεν έπρεπε γλυκιά έτσι τώρα να 'ναι,
να παίζουνε τ' αστέρια εκεί σαν μάτια και σα να μου γελάνε.

"Μόνο" , Κ.Καρυωτακης, απο τα "Νηπενθή")



"Living still life"
by Salvador Dali




Αντιδικίες

"...Νομίζω πως όσα έχω περάσει
μου ’δινουν κάθε δικαίωμα να τρελαθώ.
Θα ’ταν λίγη ξεκούραση επιτέλους,
λίγη ανεύθυνη ελευθερία 
που ποτέ δεν γνώρισα.
Κι αληθινά θα τρελαινόμουν, αν δεν αποτελούσε
κι αυτό μια κάποια παραχώρηση...."

Τ. Πατρίκιος






Γυρισε !... να παμε μια Βολτα .
Ακομα κι Αν προδοθεις ...
θυμησου πως
Μονάχα οι νυχτες
ζωντανευουν τις Παλιες αγαπες ...
 (Παντελης Θαλασσινος)



Παρασκευή 12 Απριλίου 2013

δια-σχιζω το Απειρο...


επειδη δεν θυμαμαι που εκρυψα του υπνου μου το ρουχο
καθε νυχτα φορω τη σκια σου
ανασα...μνημη....... 
υπαρχω σε ονειρο λιγο
ως να διαρραγει το περιβλημα
την αυγη βγαινω ανυποπτο βρεφος
σ' εναν ηλιο που καιει....κατασαρκα
(2011)



25η Ραψωδία της Οδύσσειας

Αηδίες—ο χρόνος έγινε για να κυλάει,
οι έρωτες για να τελειώνουν,
η ζωή για να πηγαίνει στο διάολο
κι εγώ για να διασχίζω το Άπειρο με το μεγάλο διασκελισμό ενός μαθηματικού υπολογισμού,
μονάχα όποιος τα διψάει όλα
.........μπορεί να με προφτάσει,
ό,τι ζήσαμε
.........χάνεται,
γκρεμίζεται μέσα στο σάπιο οισοφάγο του χρόνου
και μόνο καμμιά φορά,
.........τις νύχτες,
θλιβερό γερασμένο μηρυκαστικό τ’ αναμασάει η ξεδοντιασμένη μνήμη,
........όσα δε ζήσαμε
........αυτά μας ανήκουν…

Τ. Λειβαδίτης


(Θανος Ανεστοπουλος)





τα αναλώσιμα ...



http://verbaobscura.blogspot.gr/


το έσω άνοστον


Η πιο βαθειά μας ξενιτειά
πουθενά δεν θα μας επιστρέψει
γιατί δεν μας γνωρίζει.
Φοράει πάντα
τα ρούχα κάποιων άλλων,
τα κοσμήματα
και τις αλυσίδες τους,
κρύβεται στα όνειρα
που το πρωί δεν θυμούνται,
μπερδεύεται
μέσα στις βαλίτσες τους
με τα χρησιμοποιημένα
ασπρόρουχα.



Η πιο βαθειά μας ξενιτειά
είναι ένας έρωτας
με την ηλικιωμένη όψη
του θανάτου,
μια χειραψία
με το απροσπέλαστο,
μια λύπη που προηγείται
ακολουθώντας μάταια
τον εαυτό της.

Λιλιαν Μπουρανη

Πέμπτη 11 Απριλίου 2013

Στο παραπέτο...



...Έχω την εντύπωση πως έγινα για να στηρίζομαι στις θάλασσες του μηδενός... Ξεχύνομαι σαν τον άνεμο στην έρημο, που αφού πρώτα σαρώσει κύματα άμμου, σαν ολάκερα φορτία, στο τέλος σκορπιέται και χάνεται... δίχως τίποτα ν' απομένει...
   Δε μπορώ να βγω από τη φυλακή που είμαι για τον ίδιο μου τον εαυτό, όλο το κακό που γίνεται στη Γη, γίνεται από τους "πιστεύοντας" και τους φιλόδοξους... Είναι πλάνη να νομίζει κανείς πως ο άνθρωπος έχει κάποιον προορισμό εδώ κάτου... Καθε τι που ζει, φθείρεται... Μονάχα η ευφυΐα έχει την ικανότητα να σε κάνει ν' απέχεις... 
Henry de Montherlant (1895–1972)
(από το: "La Reine Morte", 
μτφ: Μαρία Αρκαδίου)



Mουσικη, ερμηνεία : Cem Karaca
από τον κατά κοινή ομολογία καλύτερο δίσκο του: 
"Merhaba Gençler ve Her Zaman Genç Kalanlar" 
("Γεια σας, νεοι και για παντα νεοι ανθρωποι",1987).

στιχοι: 

Είμαι πολύ κουρασμένος
μην με περιμένεις, καπετάνιε.
Ας γράφει άλλος τα ημερολόγια του πλοίου.
Ένα γαλάζιο λιμάνι, με πλατάνια και θόλους·
σ’ αυτό το λιμάνι, εμένα δεν μπορείς να με βγάλεις.

Nazim Hikmet




*** Παραπέτο: (ναυτ) στηθαίο-προέκταση των πλευρών του πλοίου μέχρι το κατάστρωμα, 
(κυριολ) παραπέτασμα, διαχωριστικό, (μτφ) κάγκελο

Τετάρτη 10 Απριλίου 2013

Ελεγείες και ...


Συγκρουση - Μαρθα Μεναχεμ

"Bleeding  heart  bouquet"
painted by Jumper


Θυσια

Στ' απόκοσμα βαθη των ματιών σου
χαράχτηκε της μοίρας μου η θυσία

... ... 

Σε φέρνω πάλι μεσ' τη φαντασία
των ήλων μου ν' αγγιξεις τα σημάδια

Μαν. Μεσσήνης
(απόσπασμα)



Μικρη ελεγεια - Μαρθα Μεναχεμ
Ελεγεια - Γιωργος Καζαντζης






δε γραφω (πλεον)...
ολα τα γραμματα 
συριζουν σαν σ-ιγμα
θηλεια στο λαιμο
να σφιγγεται
...στενευει 
σιγα......σιγα.........

Κρατα(ω) την ακρη "μου" - Τ. Τσανακλιδου



Δευτέρα 8 Απριλίου 2013

αυθορμητα...

Ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός...

Ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός, γεννώντας
Μες απ΄την πεθαμένη γη τις πασχαλιές, σμίγοντας
θύμηση κι επιθυμία, ταράζοντας
Με τη βροχή της άνοιξης ρίζες οκνές.

Ο χειμώνας μας ζέστανε, σκεπάζοντας
Τη γη με το χιόνι της λησμονιάς, θρέφοντας
Λίγη ζωή μ΄ απόξερους βολβούς.

Tomas S. Eliot
(μετάφραση : Γιωργος Σεφέρης)


Ηταν νυχτα του Απριλη - Καιτη Χωματα





Δισκος : "ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ", 1987


Ψιθυρισματα ...


...
Δωσ' μου τα χέρια σου
να κρατήσω τη ζωή μου
Μια φέτα ψωμί
που δεν τη μοιραζόμαστε, πως να την αγγίξω ...;
Κι όταν σου πουν να με πυροβολήσεις χτύπα με αλλού
μη σημαδέψεις την καρδιά μου ...;
κάπου βαθιά της ζει,
το παιδικό σου πρόσωπο,
δεν θα θελα να το λαβωσεις
Πεινάμε κι οι δύο για ένα χαμόγελο
και μια μπουκιά ήσυχο ύπνο
Αύριο λες ...;
και μέσα σ'αυτή τη μικρή αναβολή
παραμονεύει ολόκληρο
το πελώριο Ποτέ.

Τασος Λειβαδίτης


Σάββατο 6 Απριλίου 2013

..."σωπαινω με λεξεις"



"ΤΕLEPHONE"
Tamara de Lempicka
(λεπτομερεια πινακα)



Εχουμε την ίδια
ομάδα αισθημάτων
στη φλέβα
Παρόμοιοι χειμώνες
εξόντωσαν
επιθυμίες

Κι από όσα χρέη
ήταν γραμμένα
στ' αλφαβητάρι της
Μνήμης
Κανένα δεν μας
πληρώθηκε
'Εχουμε τον ίδιο
τρόπο να κοιτάζουμε
τ' άστρα κάθε νύχτα
Γι' αυτό σου λέω
Τηλεφώνησε


(αναρτηση στο : http://aggelostoudromou.blogspot.gr/ )





Παρασκευή 5 Απριλίου 2013

" Βαθυ τιποτα... "



ΕΚΠΤΩΤΗ

Ναί. Εδώ στεκόμαστε.
Η γυναίκα γράφει.
Δεν αντικρύζω στόμα.
Δεν φιλώ χείλη.
Φωτιές μόνο που πήραν τη θέση των ματιών.
Ήσυχος θάνατος.
Η γυναίκα γράφει.
Στους αιθέρες πίνει καί πίνει.
Μιά χούφτα έμπνευση.
Αιώνια νάρκη.
Πήγαινε.Έλα.
Η γυναίκα γράφει.
Χαιρετισμούς ύστατους που δεν πήραμε είδηση.
Λέξεις που ουρλιάζουν :Αφανίσου!
Όσο η βαθιά άβυσσος.
Βαθύ τίποτα.
Πήγαινε.Έλα.
Η γυναίκα γράφει.
Την τελευταία λέξη την ονομάζει φρίκη.
Ζωντανή ήταν.
Κλοιός που την έφτανε,
φίδι ήτανε,
σφαγή
καί εγκλεισμός
φλέβα που πείνασε ήταν.
Ανήγειλε τον πόνο το μέλλον.
Χορτάτος ήτανε.
Και έτσι μονάχη καθώς έγραφε.
Πήγαινε.Έλα.
Αναλήφθηκε στον ουρανό.
VENNIS MAK

Πέμπτη 4 Απριλίου 2013

Περι - Γραμμα ...



Άτιτλο

Τα βράδια αναπολώ 
τις φλύαρες σιωπηλές ματιές σου
Που έχουν χρώμα και περίγραμμα
Και υπάρχουν
Σαν τραγούδι μέσα στη νύχτα
Σαν ποτάμι που κυλά μέσα μου
Άνοιξη που θάλλει αγάπη
Με χρώματα παρμένα από του Μάη μέρες
Με ντύνεις μ' αυτά τρυφερά 
Μ' ένα χάδι πρωτόγνωρο
Χάδι από τις φλογερές σιωπηλές ματιές σου

Πασχάλης Παπαβασιλείου



...   ...   ...






Σιγοριγουν οι μαργαριτες 
Με τ' αερακι της αυγης 
Το δειλι θα φυλλοροησουν 
Μια κιτρινη καρδια θ' αφησουν 
Που δε θα τη ποναει κανείς
(31/3/13)

Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

... "καρδια ασαλευτη"


Καρδια στα δυο - Λιζετα Καλημερη

Μορσικον

Εχτισα πανω σε καποια
της ζωης μεγαλη παραλειψη.
Ανοιγω το παραθυρο
και μπαινει χωμα.
Πατω στο πατωμα
και ανοιγουν τρυπες.
Η σκαλα μονόδρομη
στο υπογειο κατεβαινει
μαζι με τα νερα
μαζι με την αμμο
μαζι με τα ναυαγια.

Λιλιαν Μπουρανη
("Ερωματα", 2012)

Τρίτη 2 Απριλίου 2013

Μικρες ...περι-Πλανησεις

Κλειστήκαν τα περασματα - Ελενη Κολετζακη


Συντροφιά


Το σούρουπο γυρίζουν σπίτι τα νερά
αέρι δρόμοι σπαθί - στο σπίτι. 
Ο σκύλος παίρνει το πόστο. 
Η άσπρη χαρακιά του Γαλαξία στον ουρανό. 
Ώρα να φυλάξουμε καλά τ' όνειρο
μην κρυώσει, μην λογιστεί ακόμη τα ξέφωτα.
...Καμιά φορά
πως ξεπηδάει η σύμπτωση! 
Εκεί λοιπόν στο ξέφωτο η βαλανιδιά. 
Τα φύλλα της βαλανιδιάς με τα κλωνιά
κι αέρι και σκιά και μοιρολόι και μάνα
κανείς, κανείς μην πει πως είναι μόνος.

Μαρκος Μεσκος
(συλλογη : "Μαυρο Δασος", 2011)



(Μικρες Περιπλανησεις)